W ostatnich latach rozwój przemysłu farmaceutycznego napotkał wiele trudności, ale „przemysł ekstraktów roślinnych”, zarówno na eksport, jak i na sprzedaż krajową, stopniowo stał się najszybciej rozwijającą się gałęzią przemysłu tradycyjnej medycyny chińskiej.Według danych celnych wielkość eksportu chińskiego przemysłu ekstraktów roślinnych w 2002 r. wyniosła zaledwie 200 mln USD, a do 2011 r. przekroczyła 1 mld USD, osiągając 1,13 mld USD.W 2014 r. eksport ekstraktów roślinnych z Chin wzrósł do 1,778 miliarda dolarów amerykańskich, przy wzroście o 25,88% rok do roku, a tempo rozwoju było szybkie.
Na początku lat 80. w Europie, Stanach Zjednoczonych i innych krajach rozwiniętych nastąpił gwałtowny powrót do natury.Ludzie zwracali większą uwagę na sztuczne produkty złożone z efektami ubocznymi i zwrócili się w stronę poszukiwania naturalnych i bezpiecznych ekstraktów roślinnych.W 1994 roku Stany Zjednoczone ogłosiły ustawę o zdrowiu i edukacji suplementów diety, która formalnie uznawała stosowanie ekstraktów roślinnych jako suplementów diety.Niemcy były w trakcie procesu legislacyjnego Ekstrakty roślinne mogą być rejestrowane jako leki na receptę w Farmakopei Europejskiej.Farmakopea Europejska przedstawia ogólne zasady ekstraktów oraz klasyfikuje normy jakości ekstraktów roślinnych i ekstraktów oczyszczonych.
Wśród nich nasze produkty eksportowane do Stanów Zjednoczonych wykorzystywane są głównie do suplementów diety i dodatków do żywności.Wyciągi roślinne z Japonii wykorzystywane są głównie do produkcji zdrowej żywności i chińskich leków ziołowych.Produkty eksportowane do Indii to głównie naturalne pigmenty oraz aromaty i zapachy.Eksport do Korei to głównie produkty lecznicze ekstraktów roślinnych, a do Niemiec głównie rośliny lecznicze, takie jak Rutin.
Czas publikacji: 05.04.-2021